De London Eye is met zijn hoogte van 135 meter het op drie na grootste reuzenrad ter wereld. De omtrek van het rad is 424 meter, daarom zou het hoger zijn dan de Shard als het geen wiel was. Omdat Londen een vrij vlakke stad is, vormt de London Eye met zijn indrukwekkende hoogte een prominent onderdeel van de skyline van de stad.
De London Eye is nu de populairste betaalde toeristische attractie in het Verenigd Koninkrijk, met meer dan 3,5 miljoen bezoekers per jaar. Dit plaatst de London Eye voor oude wereldwonderen zoals de Taj Mahal, Stonehenge en de Grote Piramides van Gizeh wat betreft het jaarlijkse aantal bezoekers.
De London Eye biedt plaats aan 800 mensen per toer, wat overeenkomt met de capaciteit van 11 rode dubbeldekkerbussen in Londen. Met een maximale capaciteit van 25 mensen per pod is de London Eye echt een geweldige manier om de stad te zien zonder veel tijd te hoeven besteden aan wachtrijen.
De hoogte van de London Eye betekent dat je vanuit de capsule op een heldere dag heel ver kunt kijken. Je kunt vanuit de London Eye tot 40 kilometer zien, bijvoorbeeld Windsor Castle, Buckingham Palace, Wembley Stadium en de Tower of London.
Elke rit duurt ongeveer 30 minuten, wat betekent dat een capsule zich verplaatst met een snelheid van 26 cm per seconde of 0,9 km per uur - net twee keer zo snel als een sprintende schildpad. Dankzij deze trage rotatiesnelheid kunnen gasten in- en uitstappen zonder te hoeven wachten tot het wiel tot stilstand komt.
De London Eye heeft een hoogte van 135 meter, wat gelijk is aan 64 op elkaar gestapelde rode telefooncellen. Dit betekent ook dat de London Eye een enorme omtrek heeft. De London Eye zal 7668 keer per jaar ronddraaien, waarbij een afstand van 3700 kilometer wordt afgelegd dezelfde afstand als van Londen naar Caïro, Egypte.
Als reactie op een wedstrijd uit 1993 waarin Londenaren werden uitgenodigd een nieuw monument te bouwen om de eeuw te herdenken, kwam het echtpaar David Marks en Julia Barfield met het idee voor de London Eye. De wedstrijd was een flop, maar het concept van Marks en Barfield was een hit en het wiel debuteerde op 9 maart 2000.
Het bouwwerk werd in september 1999 op zijn plaats gehesen nadat het plat in elkaar was gezet en vervoerd naar acht kunstmatige eilanden in de rivier de Theems. De 32 capsules wegen in totaal 1 ton. Om dat getal in context te plaatsen: het komt overeen met 1.157.894 Britse pond munten.
Er zijn in totaal 32 capsules, één voor elk stadsdeel van Londen. Om bijgelovige redenen zijn ze genummerd van 1 tot 33, waarbij capsule 13 is weggelaten voor geluk. Deze capsules bieden plaats aan gasten en hun selfiesticks om de beelden vast te leggen.
Het feit dat de Eye vrijdragend is, oftewel slechts aan één kant wordt ondersteund, onderscheidt het van andere reuzenraden in de wereld. Dit is een architectonisch wonder op zich. Orlando's nieuwe Orlando Eye, dat deze zomer zijn debuut maakte, heeft een soortgelijke constructie.
Ter herdenking van de 60e verjaardag van de kroning van koningin Elizabeth II werd op 2 juni 2013 een passagierscapsule gedoopt als de Coronation Capsule. Deze koninklijke capsule is gemakkelijk herkenbaar op de London Eye en is rood gekleurd. Tot op heden is dit de enige van de 32 capsules die niet identiek is.
De London Eye was, net als de Eiffeltoren, bedoeld als een tijdelijke constructie die ongeveer vijf jaar op het land van de Lambeth Council aan de Theems zou staan. Lambeth Council verleende de Eye in juli 2002 een permanente vergunning. Op 8 februari 2006, na een meningsverschil tussen het Southbank Centre (dat eigenaar is van de grond onder een van de stutten) en het London Eye, werd een huurcontract voor 25 jaar ondertekend.
Om verschillende opmerkelijke gelegenheden te herdenken, wordt de Eye in verschillende kleuren verlicht. Zo werd het in 2005 roze verlicht ter herdenking van de legalisering van het homoseksueel partnerschap en rood, wit en blauw voor het huwelijk van prins William en Kate Middleton. Het nieuwe LED-verlichtingssysteem van de London Eye bespaart 75% meer energie dan het oude systeem.
Als een van de kroonjuwelen van Londen krijgt de London Eye veel aandacht van de beroemdheden. In de twee decennia van zijn bestaan is de London Eye een favoriet geworden van beroemdheden als Matt Damon, Kate Moss en Meghan Trainor. Jessica Alba heeft momenteel het record van het meeste ritjes in de London Eye.
Het vuurwerk op oudejaarsavond bij de London Eye is een spectaculaire gebeurtenis. Net als het vuurwerk in Sydney Harbour wordt er door de inwoners en bezoekers van Londen met spanning uitgekeken naar dit evenement. De nabijgelegen uitkijkplaatsen ontvangen elk jaar wel 150.000 bezoekers voor het vuurwerk.
De London Eye is een van de populairste bestemmingen voor bezoekers die hun partner ten huwelijk willen vragen. Het observatiewiel is in zijn bestaan al getuige geweest van meer dan 5000 aanzoeken. Het is dan ook begrijpelijk dat het is uitgeroepen tot de meest romantische plek in het Verenigd Koninkrijk. Als het gaat om de meest romantische plekjes ter wereld scoort alleen de Eiffeltoren beter.
De London Eye is geweldig voor het milieu. Alle olie die voor dit observatiewiel wordt gebruikt is duurzaam. Het vet dat wordt gebruikt op de bewegende delen is niet schadelijk voor het ecologisch evenwicht van de rivier de Theems. Alle schoonmaakmiddelen die voor de London Eye worden gebruikt zijn biologisch afbreekbaar en vervuilen het land, de lucht en het water in de omgeving niet.